Ciala na oddziale psychiatrycznym, spojrzenie i kamera

Fotografia dla nauki w XIX wieku rozumiana byla jako preferowany mechanizm utrwalania rzeczywisto?ci wykraczaj?cej poza to, co widzialo ludzkie oko. W procesie rozbudowy aparatu fotograficznego wykorzystanie fotografii slu?ylo wielu celom: eksperymentalnemu, pedagogicznemu i informacyjnemu o nowych odkryciach nauki. Interesuje nas my?lenie o fotografii medycznej jako o dokumencie, który mo?e zdac relacj? mi?dzy wladz?, dyskursem i kultur? wizualn?, proponuj?c jej analiz? z krytycznego podej?cia, w którym reprezentatywny charakter obrazu jest przemy?lany z racji odmiennej dialektyki, zarówno na poziomie historycznym, jak i w odniesieniu do ustawiaj?cego si? przed nim podmiotu, a tak?e w kontek?cie kulturowego znaczenia produkcji wizualnych.